H απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών από ένα φυσιολογικό οδοντικό φραγμό (στόμα), δημιουργεί γενικά μια μη φυσιολογική κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από λειτουργικά προβλήματα — δυσκολία κατά τη διαδικασία της μάσησης έως και αδυναμία μάσησης ή δυσκολία κατά την ομιλία — καθώς και αισθητικά προβλήματα με αντίκτυπο στην εικόνα του χαμόγελου του ασθενή.
Η προσθετική είναι ο κλάδος της οδοντιατρικής, ο όποιος αντικαθιστώντας τα ελλείποντα δόντια με διάφορες ακίνητες ή κινητές αποκαταστάσεις, έρχεται να δώσει απάντηση στα προαναφερθέντα προβλήματα, επαναφέροντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ομαλή λειτουργία καθώς και την υγιή και ευχάριστη αισθητικά εμφάνιση του χαμόγελου του ασθενή.
Οι προσθετικές αποκαταστάσεις χωρίζονται σε δυο κατηγορίες, ανάλογα με το αν παραμένουν σταθερά κολλημένες στο στόμα του ασθενούς σε μόνιμη βάση ή μπορούν να αφαιρεθούν με ευκολία από τον ίδιο τον ασθενή.
Η ακίνητη προσθετική περιλαμβάνει τις απλές στεφάνες, τις όψεις πορσελάνης, τα ένθετα και επένθετα και τις γέφυρες.
Η κινητή προσθετική προσφέρει λύσεις σε περιπτώσεις ολικής νωδότητας (λείπουν όλα τα δόντια του ασθενούς) ή μερικής νωδότητας (λείπουν κάποια δόντια από το στόμα του ασθενούς και αποκλείεται η κατασκευή γέφυρας). Περιλαμβάνει τις ολικές και τις μερικές οδοντοστοιχίες αντίστοιχα.
Πηγή selviaridis.blogspot.com